Syndrom niespokojnych nóg (ang. Restless Legs Syndrome, RLS) jest jednym z najpowszechniejszych zaburzeń związanych ze snem. RLS jest wynikiem zaburzenia części systemu nerwowego odpowiedzialnego za ruchy nóg. Nieprzyjemne odczucia, takie jak łaskotanie, kłucie, mrowienie (wrażenie chodzących wewnątrz nóg mrówek), cierpnięcie w nogach i stopach, nasilają się w trakcie biernego odpoczywania (zwłaszcza leżenia w łóżku) i powodują u osoby cierpiącej na RLS gwałtowne ruchy rozkurczające mięśnie i przynoszące ulgę. Wprawdzie syndrom najpowszechniej występuje wśród osób starszych, jakkolwiek może się rozwinąć w każdym wieku, zwłaszcza przy anemii, cukrzycy czy ciąży. Objawy zwykle nasilają się z biegiem lat z początkowo łagodnych do bardzo uciążliwych.
U pacjentów, u których zdiagnozowano RLS często (w 80% przypadków) współwystępuje podobne zaburzenie – rytmicznie powtarzające się niekontrolowane ruchy kończyn (ang. Periodic Limb Movement Disorder, PLMD). Powoduje ono powtarzające się co 20-40 sekund spazmatyczne (kurczenie, podskakiwanie) ruchy kończyn, zwłaszcza nóg. Powodują one ciągłe wybudzanie się, zaburzając tym samym ciągłość głębokiej fazy snu (dlatego RLS zaliczany jest do zaburzeń snu) i są przyczyną psychicznego stresu.
Zarówno syndrom niespokojnych nóg jak i niekontrolowane ruchy kończyn mogą być skutecznie leczone za pomocą leków oddziałujących na neurotransmitery dopaminowe, chociaż mechanizm działania tych leków jeszcze nie został do końca zbadany.
Bibliografia
Bengston, M. (2005). Sleep Disorders: Restless Legs Syndrome. PsychCentral
http://www.emedicinehealth.com/periodic_limb_movement_disorder/article_em.htm
http://www.emedicinehealth.com/restless_legs_syndrome/article_em.htm
