Hipoteza mimicznego sprzężenia zwrotnego – założenie polegające na odbiorze przez mózg impulsów z mięśni twarzy, który w efekcie generuje emocje.
Impulsy są interpretowane przez mózg jako stan afektywny (emocja), czyli mózg dekoduje dane napięcie i nadaju mu znaczenie, czego efektem jest tworzenie się określonej emocji.
Metoda była zastosowana w terapii depresji. Psychiatra Marc Axel Wollmer (z Uniwersytetu w Bazylei i Uniwersytetu w Hanowerze) wpadł na konrowersyjny pomysł – wstrzyknął botoks 10 osobom chorym na depresje, po miesiącu symptomy wycofały się u 9 z 10 badanych.
W innym zaś eksperymencie – repliki już klasycznego eksperymentu nad ekspresjami mimicznymi – naukowcy z Uniwersytetu w Amsterdamie nie uzyskali wyników, podtrzymującą hipotezę jako prawdziwą, u osób zdrowych.
Dwa współczesne badania i różne wyniki, możliwe, że wykorzystanie mimicznego sprzężenia zwrotnego jest dobrym narzędziem do psychoterapii, niekoniecznie daje pozytywny efekt po krótkotrwałym zastosowaniu u osób zdrowych.
Jedno jest pewne nie można wymuszać emocji, nieadekwatnych do sytuacji i aktualnego stanu emocjonalnego np. w pracy.
Modny wymógł uśmiechania (niezgodny ze stanem faktycznym) prowadzi do alkoholizmu jak donoszą wyniki badań z Uniwersytetu z Buffalo.
